The Beauty

(เขียนบล็อคด้วยไอแพดเป็นครั้งแรก ดูซิ จะผิดสักกี่ตัว)

ความจริงบ่นไปเยอะแล้ว
ความดีทำไปบ้างแล้ว
(เมื่อคืนเพิ่งถวายดอกไม้ สวดมนต์ ช่วงนี้ก็สวดมนต์บ่อยๆ ให้อภัยนี่มากที่สุดเลย)
มาถึงความงามกันบ้างดีกว่า

ไม่ได้คิดว่าตัวเองเป็นคนสวยนะ
ไม่สิ
ผู้หญิงสุขภาพจิตปกติ ความมั่นใจเปี่ยมล้น ต้องคิดว่าตัวเองเป็นคนสวย
คือเอาเป็นว่าเราไม่ได้เอาความสวยมาเป็นพื้นฐานที่การที่ตัวเองจะอาจเอื้อมมาเขียนเรื่องสวยๆงามๆ
โดยเฉพาะในวันที่บลอกเกอร์ความงามเต็มเมือง แล้วนักเคมี หมอเอย ผู้รู้เอย ก็ออกมาให้ความรู้ ความคิด ความเห็น เรื่องนี้กันเกลื่อนกลาด

ก็แปลกใจตัวเองเหมือนกันนะว่าวันนี้ทำไมทำไมยังกล้าที่จะเริ่มเขียน
ที่จริงก็คิดไว้หลายปีแล้ว ตั้งแต่เค้ายังไม่ฮิตกันขนาดนี้ ตั้งแต่โต๊ะเครื่องแป้งที่พันทิพย์ยังไม่เป็นตัวเป็นตนด้วยซ้ำไป
... แล้วก็ไม่ได้ทำ ด้วยข้ออ้างง่ายๆงี่ๆเง่าๆ ประเภทว่า ย่อรูปไม่เป็น หรือไม่ก็ ทำนู่นทำนี่ไม่ถนัด
อย่าพูดถึงคำว่าไม่มีเวลาเลยเนาะ
...อาย ><

แต่เอาเป็นว่าวันนี้อยากจะเริ่มทำแล้ว
อยากจะสานฝันหลายๆอย่าง
ตั้งแต่เขียนเรื่องความงาม
เอาเท่าที่พอรู้นี่แหละ การต่อสู้ของผู้หญิงตัวเล็กๆจากวันที่เชล์ฟครีมบำรุงในซุปเปอร์มาร์เกตแทบจะไม่มีตัวเลือกแบบอ่อนโยนอะไรให้คนผิวมันเลย (มาจนวันนี้คนผิวมันก็ยังเสียเปรียบค่ะ ผลิตภัณฑ์ตัวแรกในไลน์ที่ออกขายมักจะเป็นครีม อยากจะตีคนวิจัยตลาดให้ตาย ถามจริง อากาศเมืองไทยแบบนี้อะนะ ถามจริง คนผิวแห้งมีสักกี่คนกัน ถามจริง เธอคิดว่าจะเอาโฆษณากับญาญ่ามายัดเยียดให้พวกชั้นเชื่อไปอีกนานแค่ไหน)

อ้อ แล้วเราก็จะเริ่มทำธุรกิจความงามแล้วนะคะ
สำหรับคนที่เคยติดตามกันมาบ้าง คงไมากลัวว่าข้อเขียนเราจะเอียงเข้าข้างตัวเองจนเกินไป
เรามันคนประเภททำอะไรด้วยอุดมคติ
อุดมคติจัดจนต้องถามว่ามันกินเข้าไปได้เหรอ

แต่เอาเถอะ ขอเราได้เป็นที่ปรึกษาเรื่องการดูแลผิวหน้าของสาวๆจำนวนหนึ่ง
ด้วยผลิตภัณฑ์คุณภาพดีที่ไม่โก่งราคาสูงจนเกินไป หรือไม่ได้เอาเงินไปถลุงแต่ในโฆษณา
(เราทำงานวงการนี้ เงินเยอะแค่ไหน. แค่คิดก็สยองแล้ว)

ได้เป็นคนแนะนำว่า คุณแม่น่าจะทาหน้าสีนั่น
คุณน้าน่าจะทาบำรุงก่อนแล้วตามด้วยปากสีนี้
คุณน้องผิวมีปัญหาน่าจะลองตัวนู้น
คุณเพื่อนอยากเล่นหลายๆสีมาโกยของเซลล์ไปเลยค่ะ

แค่คิดก็สนุกแล้ว

@^_*@